فقط یه پله برو بالاتر !!! فقط یکی برا امروز کافیه .تو می تونی .
ارسال شده در: 1397/3/17 از دسته مطالب: عمومی
فقط یه پله برو بالاتر !!! فقط یکی برا امروز کافیه .تو می تونی .
چرا شروع نمیکنی ؟؟؟فردا دیر نیست ،اما ادم های موفق کسانی هستند که مقداری از کار رو امروز انجام میدن .
یک انسان وقتی به دنیا می اید مثل یک فایل خام است که می توان او را از هر چیزی پر کرد.در خانواده فرزند تازه متولد شده از دیگران از پدر و مادر و اطرافیان خود می اموزد . و خوشا به حال کسی که پدر و مادری فهمیده و سالم دارند و پدر و مادر انها کسی هستند که درست و سنجیده و بر اساس اصول اخلاقی و اگاهی رفتار می کنند و فرزند خود را تربیت می کنند .زیرا همه ی پدر و مادر ها دوست دارند فرزند خوبی تربیت کنند .اما یک استادی که ریاضی نمی داند چگونه می تواند به شاگردان خود ریاضی بیاموزد ؟
بچه ها در محیط خانواده برای زندگی در اینده اماده و تربیت می شوند .و در محیط خانواده باید انها را اگاه و مستقل بار اورد برای ورود به جامعه و مراوده با سایر انسانها در اجتماع و خانواده ی بزرگتر .
اصلی ترین چیزی که افراد در محیط خانواده باید بیاموزند این است که خودشان را باور داشته باشند و با خداوند بزرگ و اصول درست و زیبای او در دنیا و وجود و حمایت همیشگی او در زندگی معرفی شد .
و باید به فرزند وجود چنین قدرت بزرگ و مهربانی را یاد اور شد و دوستی با خدا و انسان های درست را اموخت و یاد داد .مثل نهالی که به سمت نور رشد می کند و به سمت بالا و می رود وقد می کشد تا بارور شود باید به او اموخت که به سمت نور حقیقی حرکت کند و در مسیر درست قدم بردارد .
مسیر درست یک فرزند نو پا در یک خانواده چیست ؟؟؟؟؟؟
مسیر درست یک فرزند در خانه اموزش ارزش های اخلاقی و درست به اوست و مهم تر از همه انسانیت و درون و باطن درست و افکار درست .که بهتر است انسان همیشه مراقب خود باشد و در حال اموختن و مطالعه کتاب و کسب تجربه و ادب اموزی از دیگران و گرفتن عبرت از سرگذشت دیگران و یاد دادن به انها در قالب قصه و نهادینه کردن ارزش های درست در او و فراهم کردن بستر اموزش و خلاقیت و یادگیری برای او که کودک هم خودش را در مسیر بزرگ شدن رشد دهد هم در رابطه با دیگران یاد بگیرد و درست رفتار کند و اصول درست را رعایت کند.
هیچوقت دیر نیست برای خوب شدن و رشد کردن اگاهی لازم است .اینکه من بدانم چه درست است و چه غلط باعث می شود بفهمم من درمسیر درست قرار دارم یا در جهت عکس ان ؟!
مطالعه و تفکر رمز موفقیت تمامی انسانها ست وهیچکس بدون مشکل نبوده و انسان ممکن الخطا ست اما مهم این است که چه کسی تصمیم می گیرد مسیرش را عوض کند تصمیم گرفته و پای ان می ایستد و کم کم و پیوسته مسیر بهتر شدن و موفق شدن و به عزت رسیدن را طی میکند .
هیچکس زمانی که تصمیم گرقته به چیزی به اخر مسیر نرسیده وقتی شما تصمیم می گیرید به خانه ی دوست خود بروید به محض قصد کردن که در خانه دوست خود ظاهر نمی شوید !بلند شده و مقدمات مسیر را برای خارج شدن از خانه و حاضر شدن و پیمودن مسیر را پشت سر می گذارید تا به خانه ی دوست خود برسید.
شاید عده ای در مسیر شما را مسخره کنند یا شما را دست کم بگیرند اما نمی توانند شما را از رسیدن به خانه دوستتان منصرف کنند شمایی که می خواهید به خانه ی دوست خود برسید به انها نگاه کرده و باتعجب از کنار انها می گذرید و از خود می پرسید چرا اینها اینگونه اند و اینچنین رفتار می کنند! و از کنار انها می گذرید و انها را به حال خود می گذارید و نمی ایستید انها را مجاب کنید و مسیر خود را برای او توضیح دهید و از او بپرسید چرا به من می خندید و مرا مسخره می کنید ؟
پس چرا اکثر ما در مسیر زندگی خود این چنین هستیم و سعی داریم دیگران را متقاعد کنیم که ما داریم به فلان جا می رویم و این قصد ها را داریم ، لطفا به ما نخندید ما خنده دار نیستیم !
به جای اینکه از کنار دست اندازها بگذریم و عبور کنیم به انها توجه کرده وبدون اگاهی گرفتار انها می شویم .
این دست اندازها دوستان ناباب ، رفتار های غلط ، عادات نادرست و هدف نداشتن برای حرکت و عدم عزت نفس است .
ان ارزشی که باید به کار خود بدهیم وهمچنین به خود به نگاه و قضاوت دیگران می دهیم چون می ترسیم مسخره شویم و مورد تایید و تشویق دوست و اشنا و پدر ومادر و معلم و فامیل قرار بگیریم !
راضی نگه داشتن دیگران موقوف !
ما نیامده ایم در این دنیا رضایت دیگران را جلب کنیم امده ایم تا خود را بسازیم و مسیر برخاسته از رویا ها و ارزوها خود را بسازیم وان ایده های ناب که تاکنون به ذهن دیگران خطور نکرده و یا اینکه ما به روش خودمان ان را انجام میدهیم را به دنیا اضافه کنیم .اری درست است ممکن است دیگران از روی نااگاهی از توانایی بالقوه شما بگویند نمی شود و یا قبلا انجام شده برو به فکر دیگر باش .اما این شمایی که نباید از پا بنشینی و ان اراده ی پولادین که در اثر قرار گرفتن در یک محیط اشتباهی و مخرب بلا استفاده مانده را دوباره با کار گیر ی و ان ندای درون را که خدا در تو قرار داده را با صبر و حوصله و ایمان جامه عمل بپوشی و به جهانیان ان امانت بزرگ الهی را که در درون فقط تو به امانت گذاشته شده را نمایش دهی .
که من خلیقه و واسطه و بنده خدا بر روی زمین چنین امانتی نزد خود داشتم که تاکنون نه کسی داشته و نه کسی به دنبال ان بوده ، و من با تلاش خودم افتخار این را داشتم که از معدن وجودم که مرا به این واسطه از سایرین مجزا و مستثنی کرده ، استخراج کرده و چیزی به این دنیا اضافه کنم یا اینکه کاری را به سبک خودم انجام دهم و یا مسیری را که تاکنون نبوده ایجاد کنم.و من یک خالق باشم .
اما انسان موجودی راحت طلب است و تا وقتی فکر کند نمی شود و نمی تواند و یا کسی این را به او بگوید راحت قبول کرده ناامید می شود و خود را به کاری راحت تر که دوست ندارد مشغول می کند و کاری که باید کم کم از اکنون شروع کند و پیوسته انجام دهد را به فردا موکول می کند .
نترس شروع کن ....منم یه روزی میترسیدم .
و عده ای از افراد باهوش هم از رنج و ترس نرسیدن به ارزوها و رویا های خود این ناتوانی این دروغ بزرگ را باور می کنند وبرای انکار ان خود را با جمع دوستان خود سرگرم می کنند و برای اینکه این دروغی را که خود به خود می گویند که تو نمی توانی را فراموش کنند یا تغییر دهند به دنبال تایید دوستان و هم سن و سالان خود می گردند تا با انها مدتی را سرگرم بدانند و از نمی شود ها و نمی توانیم ها صحبت کرده و مدتی را خوشحال باشند .
و برای اینکه در ان جمع پذیرفته می شوند و حس خوبی دارند ، سعی در جلب رضایت دوستان و افراد جمع می کنند تا طرد نشوند و همیشه هر انچه انان گفتند را بدون فکر تایید کرده تا انها نیز او را تایید کنند و او را دوست داشته باشند .
و از این مکان ها و این علل ها شروع شده و کم کم به ضعف اراده می رسد و پیشنهاد های متنوع و گاه بی راهه که جوانان را از ندای درون خود غافل به گذران و اتلاف وقت می کشاند و گاه اعتیاد و یا سیگار و مشروب و بطالت .
و این وقت و انرژی گران بها که باید صرف پدید امدن و ایجاد ان فکر بکر و ندای درونی جوان شود صرف سقوط در دره ی بیکاری و لذت های انی و زود گذر و کسب تایید گروه دوستان می شود .
تو هرچی می خوای رو داری .....
تو هیچ نیازی به تایید دیگران نداری و اگر کسی دیگری را مسخره کند چیزی از کسی کم نمیشود .فقط در ان جمع انها که مثل او فکر می کنند و چیزی از اصول اخلاقی نمی دانند به او می خندند ، واو را همراهی می کنند .حتی تحصیل کرده .
اما کسانی که ارزش اخلاقی دارند و هدفی برای انجام دارند و اندکی شخصیت و انسانیت و تربیت صحیح درون شان است متوجه رفتار زشت انان و رفتار متانت بار و حاکی از بی توجهی شما می شوند.پس کسانی که از ترس دشمنی و مسخرگی دیگران دست از راه و رفتار درست و ارزوها و ایستادگی خود در راه درست که به ان اعتقاد دارند کشیده اند کسانی هستند که راه راحت را انتخاب کرده و پیشرفت و موفقیت و شخصیت و اینده روشن خود را به یک مشت ادم بیکار و بی فکر فروخته اند و تا زمانی که به خود نیامده و دوباره خود را پیدا نکنند بین همین انسانها سرگردان و خشمگین از خود (خود ایده ال شان )روزگار را سپری خواهند کرد.
یه شبه به همه چیز رسیدن اصلا جالب نیست .مسیر قشنگه باور کن .
زندگی و موفقیت یک شبه به دست هیچکس نیامده که به دست شما بیاید .کدام قالی و اثر هنری با چوب جادو ایجاد شده و بافته شده که شما انتظار دارید با امتحان کردن یکبار شانس خود در مسیر زندگی به موفقیت برسید .شاید کلید موفقیت شما ترک کردن یک عادت بد باشد :یک عادت بد اخلاقی یا رفتاری مثل :ترک تنبلی ، کنترل زبان از حرف زشت و ناسزا و غیبت بیهوده ، دنیال نکردن زندگی دیگران و چسبیدن به مسیر زندگی و اهداف خود کم کم دنبال کردن تا رسیدن و رسیدن اوازه ی کار ما به دیگران نه جار زدن ان توسط خود ادم به دیگران ، یا ترک سیگار ، ترک مقتدارنه دوستانی که بودن با انها چیزی بر ما اضافه نمی کند و پیدا کردن راه درست زندگی خود در خلوت جوانی و دوران تحمل تنش های درونی برای پخته شدن و اماده شدن برای اینده روشن .
درسته از دست خودت و دیگران ناراحتی اما کسی که میخواد مسیر رویاهاش و مسیر درست رو طی کنه قدم به قدم باید به سمت مسیر مورد نظرش طی کنه نه اینکه سالها در انتظار بشینه تا یه هم مسیر پیدا کنه بر کول اون سوار بشه و اونو ببره به مقصدی که میخواد .هم چین ادمی وجود نداره یادت باشه که خدا بهت پا داده و امکانات لازم رو درونت گذاشته .اول غل و رنجیرت رو باز کن بعد پاشو بعد قدم اول رو بردار و بعد دومی و مسیر رو بذار جلوت به خدا قول بده امیدش رو از خلقت ات ناامید نمی کنی و از انسانهای دلسوز و همراه کمک بگیر و برو تا برسی .........
تو میتونی ...اونایی که ته مسیرن یا جلوترن فقط یکم زودتر از تو به خودشون اومدن تلاش کردن رو پاشون وایسن و قدم اول رو مقترانه برداشتن و قدم های بعدی در پی اون اومده و اونا در مسیر ارزوهاشون خوشحالن نه در کنار دوستایی که بی برنامه این مهمونی اون مهمونی رو گز می کنن و بی هدف منتظرن تا اینده ای بر وفق مراد براشون اتفاق بیافته .