نحوه ترك مواد مخدر صنعتی چگونه است؟
ارسال شده در: 1393/7/12 از دسته مطالب: عمومی
مواد تشكیل دهنده مواد مخدر سنتی با مواد مخدر صنعتی متفاوت است و به همین خاطر نیز این دو گونه از مواد مخدر، تاثیرات مختلفی بر بدن انسان بر جای می‌گذارد.
در مواد مخدر سنتی مثل تریاك، اگر به مصرف كننده دائم تا 12 ساعت مواد نرسد، معمولا این دسته از معتادان احساس بی حوصلگی شدید، آبریزش بینی و درد عضلانی خواهند كرد، اما علائم خماری در معتادان مواد مخدر صنعتی به این زودی ها بروز پیدا نمی كند و احتمال دارد حتی تا یك ماه پس از آخرین مصرف هم هیچ علامتی ناشی از خماری در معتاد بروز پیدا نكند.
در واقع به دلیل تفاوت مواد تشكیل دهنده مخدرها و جنس متفاوت تاثیراتی كه بر مصرف كننده دارد، فرآیندهای ترك مواد مخدر در بین آنها نیز كاملا متفاوت است، اما نكته ای كه نباید فراموش كرد این است اگر فردی علائم خماری در یك بازه زمانی طولانی مدت در ظاهرش وجود نداشت، اصلا به این معنی نیست كه او معتاد نباشد یا به فرآیند ترك مواد مخدر نیازی نداشته باشد.
بدیهی است اولین گام برای ترك اعتیاد، ایجاد انگیزه ترك در معتادان به مواد مخدر صنعتی است؛ یعنی اگر با زور فیزیكی یا تهدید، فردی را مجبور كنیم كه مواد مخدر صنعتی مصرف نكند، این فرآیند ترك حتی اگر موفق هم باشد، كاملا مقطعی خواهد بود و پس از رفع موانع جبری، معتاد دوباره به سمت مصرف مواد مخدر گرایش پیدا خواهد كرد.
آموزش و فرآیندهای روان درمانی در این مرحله بسیار حیاتی است و موجب می شود فرد معتاد به طور خودخواسته به سمت درمان حركت كند البته برخی معتادان هم وجود دارند كه به طور كلی منكر اعتیادشان هستند كه باز هم در این شرایط روان درمانگران می توانند به كمك این افراد بیایند و شرایط روحی را برای معتادان به گونه ای تسهیل كنند كه یك فرد معتاد با فراغ خاطر به استقبال فرآیند ترك برود.
كارشناسان بر این باورند افرادی كه مواد مخدر صنعتی مصرف می كنند، اما عواقب مصرفشان به جنون و توهم نكشیده است، می توان آنها را با فرآیندهای دارودرمانی و روان درمانی در مطب ها و كلینیك های سرپایی ترك داد، اما اگر فرد معتاد به مصرف مواد مخدر صنعتی، دچار هذیان و توهم باشد، در آن صورت باید این معتادان را بستری كرد تا علاوه بر فرآیند ترك مواد مخدر، علائم بیماری های روانی در آنها را نیز معالجه كرد.
كمپ های ترك اعتیاد یاTC ها، به عنوان مراكزی كه معتادان حتی پس از ترك هم آنجا می مانند تا تحت مراقبت های پزشكی و روانی قرار بگیرند نیز می تواند به این گروه از مبتلایان كمك كند.
در مراكز سرپایی و كمپ های ترك اعتیاد، به طور میانگین مبالغی بین 300 تا 500 هزار تومان در ماه از خانواده معتادان مواد مخدر صنعتی دریافت می شود كه بسته بشدت اعتیاد مواد مخدر، این فرآیند درمان بین شش ماه تا یك سال طول خواهد كشید.
معتادان پرخاشگر و فرآیند سخت درمان
یكی از تفاوت های اصلی بین فرآیند ترك مواد مخدر سنتی و صنعتی این است كه بسیاری از معتادان به مواد مخدر صنعتی، در مراحل حاد اعتیاد خود به جنون، توهم و پرخاشگری هم مبتلا می شوند.
یعنی جدای از آن كه فرآیند ترك مواد مخدر صنعتی برای خانواده های افراد معتاد، بسیار پرهزینه تر از ترك مواد مخدر سنتی تمام می شود، نداشتن امنیت جانی نیز مشكلات را اضافه كرده است.
در حالی كه روند قانونی مشخص و عملی برای حمایت جانی این خانواده ها وجود ندارد، بسیاری از این خانواده ها برای حفظ امنیت خود و سایر اعضای خانواده مجبور می شوند به كمپ های غیرقانونی ترك اعتیاد متوسل شوند كه در برخی اوقات نیز حتی فرد معتاد در این گونه كمپ ها جان خود را از دست می دهد.
اما اگر سازوكار عملی و گره گشایی برای حمایت مالی و جانی خانواده های افراد معتاد به مواد مخدر صنعتی وجود داشت، بی شك هیچ خانواده ای راضی به پیمودن راه های غیراصولی فرآیند ترك نمی شد و خانواده ها با اطمینان بیشتری فرد معتاد خانواده را به كمپ های ترك اعتیاد می سپردند؛ در آن صورت احتمالا دیگر شاهد حضور پرشمار معتادانی نبودیم كه نه جامعه آنها را می پذیرد و نه خانواده ها توان درمان آنها را دارند.
منبع: جام جم آنلاین