ارسال شده در: 1393/10/29 از دسته مطالب: عمومی
1) اختصاص وقتی برای بازی به همراه كودك: با کودکان خود بازی کنید و در حین بازی در مورد پیوند میان اعضاء در خانواده و بیان احساسات نسبت به هم با او صحبت کنید. به عبارتی تا میتوانید او را تشویق به بیان احساساتش نمایید.
2) تذكر این نكته كه در خانه هم مواد سمی یافت میشود: در حین صحبت و سوالات کودک به او بگویید مواد اعتیادآور همچون مواد سمی که در خانه یافت می شوند خطرناک است و به همان صورت که ما از مصرف آنها پرهیز میکنیم ، باید از مصرف مواد خطرناک ناشناخته نیز پرهیز کند.
3) توضیح عوارض داروها: به او بگوييد داروها در صورتی كه به طور غلط یا بدون دلیل مصرف شوند عوارض خطر ناكي را خواهند داشت؛ تا ميتوانید عوارض مواد را برای او توضیح دهید و در توضیح خود از مثالهای ملموس برای کودک استفاده کنید.
4) توضیح لزوم تغذیهی مناسب كودكان و نام بردن چند غذای خوب: تغذیهی مناسب با هدف سلامت و افزایش قدرت بدنی باید در اولویتهای پرورشی باشد.
5) بیان انتظار خود از رفتار كودك: با کودک خود خواسته ها و انتظارات خودتان را مطرح کنید .
6) درک کودک خود، بعنوان موجودی مستقل: به همان صورت که شما یک کودک آرمانی در ذهن خود پرورش میدهید او نیز یک رابطهی آرمانی با والدین در ذهن خود پرورش میدهد. پس او را موجودی منفعل که مجبور است به حرفهای شما گوش دهد در نظر نگیرید.
7) تشویق كودك برای اجرای قوانین: به همان نسبت که تخطی از انتظاراتمان را با تنبیه(نه كتك زدن) و یا محرومیت پاسخ می دهیم ،باید نسبت به تشویق توانمندی ها و ابرازگری های کودک حساس باشیم.
8) استفاده از بازی برای مسأله گشائی:کودکان ما باید راه حل آموزی را از خانواده شروع کنند و این کار از طریق بازی و با بیان مثال هایی ساده می تواند انجام پذیرد. برای مثال از کودک بپرسیم که اگر اسباب بازی مورد علاقهی او را یکی از کودکان همسایه یا فامیل خراب کند، ما باید چه کنیم؟ سپس انواع پاسخهای احتمالی به این مشکل را با کودک مرور کنیم و در مورد هر پاسخ احتمالی از او توضیح بخواهیم . این کار باعث می شود علاوه بر تمرین کنار آمدن با مشکلات ، خلاقیت کودک در برابر موقعیت های مختلف برانگیخته شود.
9) در صورت اعتیاد یکی از بستگان یا اقوام نزدیک: مقبولیت او را نزد اعضای خانواده زیر سوال ببریم.
10) واگذاری مسئولیت ها: مسؤلیتها و نقشهای مناسبی را در خانه به او واگذار نماییم و از این طریق او را با دنیای بزرگسالی آشنا کنیم.
11) تعیین ارزش های خانواده: دوری از مصرف مواد اعتیاد آور را جزئی از ارزشهای درونی و شخصیتی خانواده بدانیم، حتی اگر دیگران آن را مصرف کنند.
12) امکانات و تسهیلات مناسب را برای فرزندمان فراهم کنیم: تا به ورزش و تفریحهای سالم روی آورد، مانند رفتن به باشگاههای ورزشی، مطالعه و...
13) اگر یکی از اعضای خانواده اعتیاد داشته باشد: جلوی فرزندان مواد را مصرف نکند و سایر اعضای خانواده برای ترک کردن، او را یاری کنند.
14) به فرزندان خود یاد دهیم که لحظات خوش با مصرف مواد بدست نمیآید: سعی کنیم با فعالیتهای دیگر، اوقات خوشی را در درون خانواده ایجاد کنیم.
15) برخورد قاطعانه با ..: با پیامها یا افرادیکه مصرف مواد یا سیگار را تبلیغ میکنند برخورد قاطعانه داشته باشیم.
16) نه» گفتن را به فرزندانمان یاد دهیم: تا بتوانند در مقابل خواستههای نابجای دیگران حتی با اصرار و پافشاری ایشان ،از خود مقاومت نشان دهند و نه بگویند.
17) خواسته های خود را به او بگوییم: به طور مشخص و شفاف به فرزندمان بگوییم که چه رفتاری در شأن و منزلت اوست و خانواده چه انتظاری از او دارد.
18) ارتباط با دوستان او: درصورت امکان با والدین دوستان فرزندانمان ارتباط نزدیک داشته باشیم.مثلا از دوستان او برای مهمانی در خانه دعوت نماییم.
19) موافقت نکنیم: اگر فرزندمان تقاضای ماندن در منزل دوست ناشناخته را در وقت خواب داشت حتیالمقدور با تقاضای او موافقت نکنیم.
20) تنبیه بدنی: سعی کنیم او را تنبیه بدنی نکنیم بلکه از طریق راهنمایی و هدایت سعی در ترک عادات ناپسند او نماییم.
پاسخ مناسب به سوالات: برای سوالات مذهبی و اعتقادی فرزندمان جوابهایی قانعکننده پیدا کنیم.
21) آگاهی دادن: فرزندانمان را نسبت به مضرات و عواقب ویرانگر مواد اعتیاد آور آگاه کنیم.
22) درخواست کمک: وقتی احساس کردیم در حل مشکلی پیشرفت لازم را نداشتیم درصدد کمک خواهی از متخصصان و مشاورین برآییم.
23) خانواده کانون مهر: سعی کنیم خانواده را به کانون مهر و محبت تبدیل کنیم تا فرزندمان نیازهای خود را در درون خانواده پیدا کند.
24) امیدواری: به کودکان خود امیدوار باشید.
25) نصیحت: به جای نصیحت کردن آنان برای انتخاب های بد، قدرت انتخاب خود آنان را مورد تمجید قرار دهید.
26) پلی برای موفقیت: همه کودکان دچار اشتباه میشوند. به کودکان کمک کنید که از اشتباهات خود پلی برای موفقیت بسازند، و به احساسات کودکانتان احترام بگذارید.
27) تردیدهای او: هرگز نسبت به تردیدها ، ترسها ، عقاید و افکار آنان بی اهمیت نباشید.
28) یان قوانین: قوانین روشنی را تنظیم و آن را اجرا کنید. سعی نکنید در اجرای آن از تنبیههای مختلف استفاده کنید.
29) به مناسبت های خانوادگی و دستاوردهای اعضاء در خانواده اهمیّت دهید: سالگرد تولد اعضاء خانواده،موفقیت های ورزشی و تحصیلی ،سعی نمایید از این فرصت ها برای برگزاری جشن در خانواده و ایجاد محیطی شاد بهره مند شوید
30) در رفتار خود تضاد نداشته باشید: بین گفتار و عملکرد والدین در خانواده نمی بایست اختلافی وجود داشته باشد، کودکان از عملکرد والدین الگو های رفتاری خود را می گیرند نه از گفتار آنها.
31) رسوم خانواد گی و مذهبی را گرامی بدارید: در فرهنگ ما ایرانیان رسوم ارزشمندی همانند مراسم شب چله ، نوروز و.... وجود دارد که میتوانند انگیزه های خوبی برای دور هم بودن اعضاء خانواده باشند.
32) تا جایی که می توانید ناهار و شام را با او باشید و ارتباط کلامی بگیرید:این موضوع به صمیمیت خانواده و نیازهای عاطفی کودک بسیار کمک میکند.
33) مطمئن شوید: که فرزندتان از ارزش های حاکم برخانواده آگاهی دارد ،در این خصوص با او صحبت نمایید.سعی نمایید ارزش های خانواده را نسبی ننمایید،یعنی در موقعیت هایی، خودتان ناقض ارزشهای تعیین شده نشوید ،و یا ضد ارزش ها را در عمل بکار نبرید.
34) اطلاعات خودرا در خصوص انواع مواد مخدر شایع ،علائم و عوارض آنان بالا ببرید
35) با سایر والدین دوستان کودک خود ، گروه های همیاری و مبارزه با اعتیاد تشکیل دهید
36) بگذارید کودک شما کنجکاوی خود را توسط اطلاعاتی که شما به او می دهید برطرف نماید ، نه کسان دیگر
37) برای شاد کردن محیط خانه تمام تلاش خود را انجام دهید